chill out

No i wypełniło się... Mam mieszkanie! Od soboty jestem po raz kolejny mieszkańcem Chorzowa. Nie wypaliło z Rudą, ale zupełnie niespodziewanie wypaliło z Chorzowem i tym sposobem mam swoje i tylko swoje cztery ściany przysłowiowe, zwane popularnie kwadratem. A kwadrat jest wypaśny, muszę to przyznac choć nie lubię się chwalić. Mam najlepsze wyrko pod słońcem i śpię w nim jak niemowlak. Zapadam się po prostu w miękkość pościeli i materaca i zapominam o bożym świecie. Jak narazie czekam na chwilę powrotu do domu, na moment wstawienia cytrynki do garażu i udania się na swoje 3 pięterko, na otwarcie drzwi i poczucie zapachu nowości i świeżości mieszkanka, które trafiło się tak nagle i niespodziewanie. Nawet palę wisząc za oknem, żeby nie śmierdziało :) Ale pewnie już niedługo. Wczoraj przeżyłam pierwszą awarię, kiedy to próba podłączenia wieży skończyła się totalną ciemnością, która nagle zapanowała w całym mieszkaniu. Latarka w nowej komórce daje jednak radę i korki nie stanowiły problemu nie do pokonania. Jest ekstra! Wszystko jest ekstra. I nie wiem czy tak serio czy to może kwestia mojego ostatniego podejścia do życia. A podejście jest chill out. Wszystko jest chill out, życie jest proste, tylko ludzie sami stwarzają sobie problemy. Przekonałam się o tym podczas bardzo oczyszczającej rozmowy z Jasiem. Oj, ileż rzeczy sobie powiedzieliśmy, ile wyjaśniliśmy i jak bardzo oczyściła się sytuacja. Chyba było to potrzebne. Takie spojrzenie na pewne tematy z perspektywy czasu. I wtedy pojawił się ten chill out, ten o który tak dawno zabiegaliśmy. Może do tego potrzebe było te zryte pięć dni prowadzące do nikąd pozornie, a jednak prowadzące do odnalezienia duchowej harmonii :D I choć wydaje mi się, że nic mnie już w życiu nie zdziwi, że jestem odarta z wszelkich złudzeń jest dobrze. Mam dobrą pracę, mam mieszkanie, stoję znów na swoich własnych nóżkach i sama stanowię i odpowiadam za siebie. Nie muszę skradać się na palcach wracając o 6 nad ranem do domu, żeby nikogo nie obudzić. Wszystko zdaje się układać. Puzzelki łączą się w ładny wychilloutowany obrazek. Tylko w tym wszystkim Tofisia żal... Ale może coś i z tym zrobimy. Póki co, kto chętny do wypicia tradycyjnej kawki w nowym kwadracie - zapraszam :) AVE!